Z duchowego punktu widzenia podkreśla się wagę kontaktu z wewnętrznym dzieckiem aby osiągnąć szczęście i spokój ducha, o artystach mówi się natomiast, że zachowali w sobie cząstkę dziecka która pozwala im tworzyć. Prawdą jest, że dzieci charakteryzują cechy i zachowania które mogłyby również posłużyć dorosłym. Pracując jako animator w hotelowym mini klubie miałam okazję obserwować najróżniejsze dzieci, które mimo różnic w wychowaniu i usposobieniu, miały właśnie te cechy.
Popełnianie błędów
Większość dzieci nie boi się popełniać błędów czy mówić rzeczy nieprzemyślanych. Co więcej, sami zachęcamy je do próbowania nowych rzeczy, umniejszając znaczenie niepowodzeń i pomyłek które się z tym wiążą. Dorośli często nie pozwalają sobie na komfort bycia niedoskonałym i prawo do błędu, przez co paradoksalnie trudniej im się uczy nowych rzeczy. Nie ma nic złego w popełnianiu błędów, jeśli się na na nich uczymy! Co więcej przyznanie się do błędu świadczy o dojrzałości i budzi szacunek wśród innych.
Kreatywność
Dzieci są bardzo kreatywne dzięki temu, że nie boją się ‚głupich pomysłów’. Ich wyobraźnia nie jest ograniczona gotowym konceptami, a na zadane pytanie często nie mają oczywistych odpowiedzi. Kreatywność wymaga opuszczenia swojej ‚strefy komfortu’ i myślenia w niekonwencjonalny sposób. Efektem ubocznym mogą być oczywiście ‚głupie pomysły’, a jako dorośli boimy się być śmieszni, przez co czasem trudno nam popuścić wodze fantazji i wyjść poza utarte schematy. Mimo wszystko warto czasem zaryzykować, bo umiejętność kreatywnego myślenia jest coraz bardziej pożądana.
Ciekawość
Dzieci zawsze mają ‚sto pytań do’, a odpowiedź na jedno pytanie rodzi kolejne. Wszystko jest dla nich nowe i interesujące. Codzienność i rutyna często zabijają w dorosłych tę wrodzoną ciekawość świata i chęć zrozumienia go. Należy ją jednak w sobie pielęgnować bo ciekawość nie tylko uczyni nasze życie bardziej interesującym, ale będzie też motorem do rozwoju.
Kwestionowanie norm
W okresie dzieciństwa uczymy się obowiązujących norm społecznych. Dzieci jednak nie są pustymi naczyniami, które wypełniamy zawartością, a myślącymi istotami. W ich naturze leży kwestionowanie zasad i autorytetów. System edukacji jest tak skonstruowany aby wykształcić w nas szacunek do autorytetów i posłuszeństwo, i w większości przypadków się to udaje. Normy to dobra rzecz ponieważ porządkują zasady interakcji i służą społeczeństwu. Zdarza się jednak, że ograniczają rozwój jednostki i kolektywu. Dlatego też trzeba podchodzić do norm w sposób refleksyjny, a czasem wręcz je kwestionować.
To tylko kilka z cech i zachowań których możemy nauczyć się od dzieci. Praca z nimi była niesamowitym doświadczeniem, ponieważ okazała się dla mnie nie tylko okazją do rozwoju zawodowego, ale także osobistego. Sama mam problem ze zdobyciem się na odwagę do popełniania błędów, z reguły nie angażuję się w przedsięwzięcia które mają szanse na niepowodzenie. Praca z dziećmi uwypukliła u mnie ten problem i zmotywowała do zmiany. Mam nadzieję, że ten artykuł pozwolił wam spojrzeć z nieco innej perspektywy na wskazane przeze zachowania i pobudził was do refleksji. Wkrótce opowiem wam więcej o mojej pracy jako animatorka czasu wolnego!
Mając koniec języka za przewodnika 